Adım attığım her sokak seni bana anımsatıyor.
Gördüğüm her yer, gökyüzündeki siluetini kafamda canlandırıyor.
Aslında gözlerin geride değil, ileride olması gerektiğini senden öğrenmiştim.
Gözler hep ileride, geleceği görmeye çalışmaktı onların amacı.
Kendimden bir parçanın eksildiğini düşünüyorum.
Eksik bir kalp,
eksik bir yüz.
Eksikliği tamamlamaya çalışınca,
boşluğa daha da çok batıyor gibiyim.
Yine de,
dünya dönüyorsa hala, sen nefes alıyorsun diye.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder