Çok değil, sadece 10 metrekarelik bir odadan yazıyorum.
Sıradanlar gibi çok eşyalı odalarda huzuru bulanlardan değilim.
Sadece küçük bir penceresi var odamın.
Dış dünyayı görebildiğim tek yer sadece orası.
İnsanlardan kaçan birisiyim, biliyorsun az çok beni.
İncelikleri düşünmek istemiyorum.
Onlara karşı beklenti içerisinde olmak istemiyorum.
Kimi nasıl kırdığımı
ya da kırıldığımı,
eğilip bükülmek istemiyorum.
Onların gariplikleriyle,
Popüler olan her şeyi sevmelerini
görmek istemiyorum.
Bir başkasını iki günde tanıdığını sanan birinin,
''Hayatımın anlamı'' demesini görmek istemiyorum.
Yozlaşmış, sahte ve tüm bu tuhaflıklardan uzak bir yer istiyorum.
Şarabın içerisinde yıllanmak istiyorum.
Yıllandıkça güzelleşmek,
Düşüncelerimin kilitli kapılarını aşmak istiyorum.
Tanrım biliyorum...
Sana yazılan bütün mektuplar geri dönüyor,
çünkü yoksun.
...
Tıpkı diğerleri gibi seni de ben yarattım.
Zihnimin köhne köşelerimin bir tanesinde...
- Müzik: The Chairman's Waltz - Memoirs of a Geisha
- Fernando Pessao: Düşünmek ve Harekete Geçmek
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder